Chiron en Compostela 2011: Os profes tamén necesitamos aprender

Hai tres anos nacía este blog gracias a un curso de Chiron, o gran espazo colaborativo para profesoras e profesores de clásicas, que nos alimenta a todos e ao que algúns tentamos alimentar de cando en vez. Si naquel momento Chiron foi quen de que o departamento de grego do IES de Melide abrise unha ventá ao mundo, hoxe sigue sendo elemento indispensable de formación, continua fonte de aprendizaxe e recurso imprescindible para o noso traballo na aula. Non hai dúbida de que Chiron, esta gran comunidade do centauro ocupa un lugar moi destacado no noso PLE, un dos novos concepto que aprendemos que non é outra cousa que unha reflexión sobre como é o noso proceso de aprendizaxe.
No breve tempo da fin de semana, tivemos oportunidade de aprender dos grandes centauros en directo. Por moitas marabillas que faga a rede, nunca poderá suplir o calor da presenza físca coa virtualidade omnipresente. Así disfrutamos de Sebastià Giralt (Labyrinthus, Els dies de Dèdal) que nos ensinou trucos para o tratamento de imaxes. Para moitos de nós a súa macrogalería de Flickr é un pracenteiro paseo por todos aqueles museos aos que nonpuidemos ir. Con Carlos Cabanillas (ExtremaduraClásica), o pai dos centauros, e @ubibene en twiter, moitos de nós comezamos a twitear e facer círculos en Google +. Se poñemos neste post todos os sitios de Margalida Capellà (El Fil de les Clàssiques, Aracne fila i fila ....) non acabaríamos. Con ela coñecimos novas ferramentas para a tradución e importantes bibliotecas virtuais que nos axuden na árdua tarefa de escoller textos.
Luis Inclán (http://doceoetdisco.blogspot.com)  achegounos novas ferrramentas para publicar na web, ademais de blogs e wikis que xa coñeciamos. Así naceron tímidos intentos en scoop.it para recoller e almacenar novas que teñan que ver coa cultura clásica. Álvaro P. Vilariño (http://divesgallaecia.blogspot.com), o mega centauro galego, e Olga Díez (http://labryx.blogspot.com) descubríronos como facer de xeito rápido e sinxelo pasatempos e como mellorar as nosas aulas virtuais con cuestinonarios.
Falar de Ana Ovando (http://voxgraeca.blogspot.com) e o seu traballo requeriría un post á parte. Algúns dos enlaces imprescindibles deste blog son obra dela. No curso só nos amosou un chisco do seu bo facer e como seleccionar a información que nos chega mediante marcadores sociais, google reader e outros. A pesares de todos estes filtros, ás veces é difícil evita a "infoxicación".
E xa para rematar, Juanvi Santa Isabel (http://assessoria.zoomblog.com/) espúxonos o labor da Domus Baebia Saguntina e o traballo dos talleres de Sagunt, que nós tivemos a fortuna de disfrutar. Por si esto non fose pouco, organizou unha auténtica festa cos seu talleres: fixemos fíbulas, bulas, abanos, mosaicos... bebimos auténtico mulsum de fabricación propia. É un pracer poder escoitar en directo a Juanvi, é imposible non contaxiarse co seu entusiasmo.
Pero o mellor destas xornadas non foron as moitas ferramentas que aprendemos nin os moitos recursos que coñecimos, senón a transmisión da necesidade de aprender. É imposible ser boa profesora e tentar comunicar aos nosas alumnas a alumnos esta necesidade de aprender si nós mesmos non amosamos esa actitude de continua aprendizaxe. Ensinamos actitudes, máis que contidos. Por elo, gratias plurimas a todos os centauros pola súa xenerosidade e polo seu traballo, en especial a Álvaro P. Vilariño, que fixo posible encontro.