Un novo curso sen o noso Hermes

Hoxe hai un mes que nos deixou o noso Hermes. Non pretendemos facer aquí unha reseña biográfica, pero só indicar para os despistados ou profanos que o seu nome mortal era Juanvi Santa Isabel, profesor de clásicas na Comunidad Valenciana. Coñecimos o seu magnífico traballo no CEFIRE da súa comunidade a través da Domus Baebia Saguntina, e vímolo en directo nos Ludi Saguntini de 2010, aos que tivemos a sorte de asistir. Non deixábamos de ler no seu blog Los sueños de Hermes as crónicas semanais que escribía cada mércores, día de Hermes-Mercurio.
A profe que abaixo asina tivo o privilexio de ser a súa alumna nas xornadas de Chiron en Compostela de 2011. En menos de dúas horas de exposición foi quen de ensinarnos o seu bo facer, contaxiar o seu entusiasmo e, sobre todo, gañar a nosa simpatía do xeito que só saben facelo as boas persoas.
Costa traballo asimilar a ausencia dunha persoa tan vital, pero tamén costa traballo recoñecer como as relacións virtuais poder chegar a ser poderosas até o punto de facer sentir tan de cerca a perda dun compañeiro tan distantante xeográficamente. Coa partida do noso Juanvi, sentimos máis que nunca a pertenza a esa rede que forte que é Chiron.
Só nos queda suplicar aos inmortais que o noso Hermes nos siga guiando dende o Olimpo, onde sen dúbida estará. Ὅν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν, ἀποθνήσκει νέος.