Atenea

Eu son Atenea, filla de Zeus e de Metis, son a deusa da gerra, da intelixencia, das artes e da paz. Como xa sabredes, eu nacín da cabeza de Zeus xa co meu escudo e vestida coa armadura, disposta a pelexar. O día que eu nacín os deuses estaban a pelexar cos xigantes e grazas a min gañaron, non é por chulearme nin nada pero...tampouco me importa decilo jaja
Eu tiven que competir con Posidón polo padroado de Atenas. Para ver quen era o mellor dos dous, ofrecimos un regalo aos cidadáns: eu ofrecinlles o olivo e Posidón un cabalo e por suposto elixironme a min. O olivo convertiuse no simbolo de Atenas, é un dos cultivos mais abundantes en Grecia.
Eu tamen axudei a Perseo, Aquiles... eles eran os meus heroes, si eu non decidira ser virxen iríame con eles, jaja.
Din que en vez de ser a deusa da intelixencia que son a deusa da estratexia, xa que a miña batalla con Ares, o meu gran rival, fora planificada con desciplina e método.
Eu tamen son unha boa tecedora e ensinaba ás fiandeiras a miña arte. Cunha destas tecedoras, Aracne, tiven unha historia. Ela era unha xoven moi fermosa, que sabía coser as mil maravillas, tan ben o facía que me desafiou para saber quen o faria mellor das duas. Ainda que esa non era a miña intención pero ela tiñao tan creido que me enfureceu e aceptei, pero cando rematamos ela xa se deu conta de que o meu traballo era mellor e sentiuse tan humillada e tan arrepentida que se intentou aforcar, pero eu condeeina a coser e tecer para sempre, e decir, que a convertin en araña. Esta historia describiuse moi ben nun dos famosos cuadros de Velazquez, as fiandeiras.